Roros

Norweskie miasteczko Roros liczy sobie zaledwie 5,6 tysiąca mieszkańców, którzy zamieszkują niecałe 2 tysiace kilometrów kwadratowych powierzchni, co oznacza, że na jeden kilometr przypadają niecałe trzy osoby. Łatwo sobie wyobrazić takie zaludnienie i kolosalne odległości dzielące niekiedy dom od domu. Roros zasługuje jednak na uwagę z powodu historycznego centrum, które doczekało się swojego miejsca na liście zabytków UNESCO.

Historia miasta i kopalń

Roros jest czasem nazywany Bergstaden co oznacza „miasto górnicze". Przez lata prowadzono tu wydobycie miedzi. Do dziś mieszkańcy Roros nadal pracują i mieszkają w charakterystycznych budynkach z 17 i 18 wieku. Nazwa miasta pochodzi od norweskich słów Roa i os które oznaczają rzekę oraz jej ujście. Tak nazywała się zbudowana tu farma, która dała początek osadzie. Wcześniej tereny te były wykorzystywane do wypasu reniferów przez miejscowych pasterzy. W XVII wieku istniało już tutaj znaczne górnicze osiedle, które zostało spalone przez Szwedów podczas wojny Scanian. Przez lata Roros pozostawało pod wpływami szwedzkimi, a do Norwegii powróciło po kolejnej wojnie w 1718 roku. Od połowy XVII wieku wydobywano tu miedź. Szczególnym okresem prosperity była druga połowa XVIII wieku. Początkowo wydobywano miedź ręcznie, od 1870 roku używano też dynamitu, a potem świdrów po wynalezieniu elektryczności i zbudowaniu stacji i linii wysokiego napięcia. Kopalnie zamknięto w 1977 roku po 333 latach działalności.

Zabytki

Historyczna część miasta składa się z 80 domów drewnianych, wybudowanych jeszcze w XVII i XVIII wieku.. Domy najczęściej usytuowane sa wokół niewielkich placów, dziedzińców. Prawie wszystkie posiadają ciemne fasady, czyli tę charakterystyczną patynę wieków, która jeszcze bardziej postarza architekturę, nadając jej średniowieczny klimat. Domy posiadają dwuspadowe dachy, stosunkowo płaskie i w charakterystyczny dla północy sposób porośnięte darnią. Na uwagę zasługuje również lokalny kościół, który został wybudowany w połowie XVIII wieku i do dzis jest uważany za swoistą katedrę górniczą. Miasto można zwiedzić ze specjalnym przewodnikiem i dowiedzieć się, jak kiedyś żyli i pracowali tutejsi górnicy. Na obrzeżach znajdują się również uznane za zabytkowe, hałdy po dawnych wykopach w kopalni.

Współczesność

Chociaż kopalnia, dla której powstało to miasto, już dawno nie istnieje, to życie w Roros nadal kwitnie. Miejscowa ludność szybko przestawiła się na inny profil działalności. Chociaż nadal mieszkają i pracują w zabytkowych ponad 200-letnich domach to zajmują się nowoczesnym rzemiosłem i sztuką. W mieście znajduje się tez muzeum górnictwa miedzi, mieszczące się w dawnej chacie służącej do wytopu urobku. W sąsiedztwie Roros znajdują się tez trzy parki narodowe, co jest wykorzystywane również przez mieszkańców na potrzeby turystyki. Organizuje się przejazdy zaprzęgami słynnych psów husky – zima na saniach, latem na specjalnych wózkach. Turyści mogą tez popływać łodziami, łowić ryby, pojeździć konno czy na rowerze, a nawet zagrać w golfa.

Informacje ogólne

Liczba ludności : 5636 osób
Powierzchnia : 1 956,12 km²
Gęstość: 2,88 os./km²
Okręg: Sør-Trøndelag

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies